Selektif Mutizm çocuklarda görülen ve tıp dilince ‘konuşma diyeti’ olarak adlandırılan bir tür rahatsızlıktır. Bazı çocuklar evde ya da alıştığı ortamda bülbül gibi konuşurken, evin ya da alıştığı ortamın dışında kuzu gibi sessizleşebiliyorlar. Bu duruma selektif mutizm denmektedir. Bu sorun pek bilinmediği için de çocuklar utangaçlık ile suçlanıyor ve sorunları ile kendi başlarına mücadele etmek zorunda kalıyorlar.
Utangaçlık Değil
Selektif Mutizm kelime anlamı itibariyle Seçici Konuşmazlık demektir. Çocuklar kimle konuşacağını ya da kime karşı susacağını kendisi belirliyor. Çocuklar kendi sosyal ortamı çevresinde gayet akıcı ve normal bir şekilde konuşurken yabancıladığı ortamda konuşmayı reddediyor. Aslında bu durum birçok çocukta da gözlemleniyor. Bazı çocuklar konuşmak istemediği gibi ebeveynlerinin arkasına bile saklanıyor. Bu normal bir durumdur ancak altında çözülmesi gereken başka sorunlar barındırır.
Selektif Mutizm sorununa sahip çocuklar kesinlikle dikkat çekmek ya da küstahlık amacıyla bu tutuma girmezler. Onlar gayet akıcı konuşsalar bile konuşmayı reddederler. Bu tanının konacağı çocuklarda otizmin, şizofreninin ve diğer psikozlarda giden bir bozukluğun olmaması gerekir. 2-6 yaş arasında kendini gösterse de bu durum kreşte ya da ilkokulda da devam eder.
Ev dışında konuşmayan çocuklar bir pedagoga ya da uzman bir psikoloğa götürülmelidir ve altında yatan nedenler anlaşılmalıdır. Bu tür çocuklara ‘Okula gittiğinde mutlaka konuş’ şeklinde de baskı yapmamak gerekir.
Çocuklar uzman birinden yardım almalıdır ve neden konuşmadığı tam olarak tespit edilmelidir.
Yorum Yok