6 Şubat’ta açılması beklenen okullar zelzele nedeniyle 20 Şubat’ta eğitim ve öğretime başladı. Depremzede çocuklar İstanbul, Ankara, Antalya, Kocaeli üzere birçok vilayette sınıflarına yerleştirildi. Uzmanlar etraf, Okul ve Dost kayıpları nedeniyle depremzede çocukların reaksiyonlarının farklı olabileceğine dikkat çekti. Pekala depremzede öğrencilere nasıl davranılması gerekir? İşte ayrıntılar…
Kahramanmaraş’ta meydana gelen ve 10 vilayette Aka yıkımlara neden olan şiddetli sarsıntılar ve devam eden artçılar nedeniyle okullara verilen 2 haftalık ek tatil 20 Ocak itibariyle sona erdi. Öğrenciler eğitim ve öğretim hayatına kaldığı yerden devam ediyor. Deprem nedeniyle Öbür vilayetlerde Konuk olacak depremzede öğrenciler, hem zelzelenin bıraktığı ruhsal travma hem de yeni bir ortam nedeniyle gerilim, kaygı, Kaygı ve telaş taşıdığı için uzmanlardan üst üste ihtarlar geldi. Öğretmenlerin de depremzede öğrencileri Konuk edecek öğrencilerin de onlarla kuracağı bağlantının ehemmiyetine değinildi. Bu haberimizde zelzele bölgesinden öbür kentlerdeki okullara gönderilen depremzede öğrencilere nasıl davranılması gerektiğini uzman bilgileriyle ele aldık.
DEPREMZEDE ÖĞRENCİLERE NASIL DAVRANILMASI GEREKİR?
Öğretim Vazifelisi Doç. Dr. Mustafa Öztürk, zelzele sonrasında okullarda Konuk öğrencilerle kurulması gereken bağlantıya ait Değerli İkaz ve tekliflerde bulundu. Büyük bir yıkım ve kayıpla çaba etmeye çalışan çocukların, itimat hissini tekrar kazanmaları için en Kıymetli şeyin rutinlerine Geri dönmek olduğunu söyleyen Doç. Dr. Mustafa Öztürk, “Çocuklar bu süreçte kendilerini, afet öncesindeki olağan yaşantının, Özellikle okulun gerektirdiği kurallar, rutinler ve beklentilerin, büsbütün dışında hissedebilirler. Bunun farkında olarak, onları özlediğimizi ve okula döndükleri için ne kadar Mesut olduğunuzu tam olarak onlara hissettirmemiz gerekir. Şayet çocuk yesyeni bir Okul ortamındaysa Natürel ki onun için yeni rutinler ve beklentiler oluşturmak gerekecektir. Okuldan Irak kaldığı için ya da yaşadığı felaket nedeniyle okulu pek düşünme fırsatı bulamamış çocuklarla tekrar alaka kurmak, yeni rutinler oluşturmak okula Geri döndüklerinde yapılacak en Kıymetli şeydir. Çocuklar sahiden özlendiğini bilirse, okula yabancılaşmayacak ve okula aidiyet duygusu pekişecektir” dedi.
“ÇOCUKLARA TOPLUMSALLAŞMA İMKANI VERİLMELİ”
Çocukların okulda toplumsallaşma imkanlarını artırılmasını sağlamanın Aka bir Ehemmiyet taşıdığını belirten Öztürk, “Okuldan uzun mühlet farklı kalan çocuğun, okula Geri döndüğünde akranlarıyla yapacağı paylaşımlar, teneffüslere yahut öğlen yemeği saatlerine sığmayacak kadar birikmiş olacağından, öğretmenlerin günlük programı esneterek planlayacağı hür etkinlikler bu noktada fonksiyonel olacaktır. Aktifliklerin daha oyun temelli ve eğlenceli oluşu da çocuklar için yararlı olacaktır. Bu adımın devamı niteliğinde programda yahut ders planlarında yapılacak uyarlanmalar, içerik yoğunluğunun hafifletilmesi, ders ve husus akışın yavaşlatılması, ödev yükünün azaltılması üzere adımlar da odaklanma sorunu yaşayan çocukların öğrenme sürecinde ilerleme kaydetmesini sağlayacaktır” açıklamasında bulundu.
Bunların yanı Dizi bir öbür aksiyon tipinin de yardım faaliyetlerine iç olmak olduğunu söyleyen Öztürk, “Böylece çocukların umutsuz ve Biçare hissettikleri devirde onlara bir Gaye kazandırılacak ve muvaffakiyet hissini hissetmeleri sağlanacaktır. Onlara bu cemiyet için değerli birer Fert olduklarını hissettirmek ismine Ufak ya da Aka her türlü istekli faaliyetlere katkıda bulunmaları için güdülemeyiz” tabirlerini kullandı.
“BEKLENTİ AZALTILMALI”
Öztürk, bu süreçte öğretmenlerin çocuklardan beklentisini azaltılması gerektiğine de vurgu yaparak şu tabirleri kullandı:
“Çocukları eğitsel beklentilerle ve Okul rutinleriyle meşgul edelim derken bu sürecin onlara çokça ödev vermek yahut çokça soru çözdürmek halinde anlaşılmaması gerekiyor. Çocuklara Fazla Çok mesuliyet yüklemek, çok misyon vermek onların gerilimini daha da artıracaktır.”
Ayrıca öğretmenlerin kendi ruhsal sıhhatlerine da dikkat etmeleri gerektiğini söyleyen Öztürk, “Bir Muallim olarak birinci Evvel öğrencilerimizi düşünmeyi ve onlar için endişelenmeye aslında hazırız. Bu mesleksel içgüdü kriz durumlarında daha da güçlenip büyüyecektir. Öğrencilerin yardımına koşarken kendimizi de ihmal etmemeli, kendi ruh sıhhatimize da dikkat ettiğimizden emin olmalıyız. Kendi yeterli olma halimizi sağladığımızda sınıflarımızdaki çocuklarımızın yardımına daha sağlıklı koşabiliriz. Unutulmamalıdır ki öğretmenler bir felaketle sakince ve itimatla başa çıktıklarında öğrencilere en âlâ dayanağı sağlayabilirler” diyerek kelamlarını sonlandırdı.
Yorum Yok